Η εξέλιξη της χειρουργικής του μαστού τα τελευταία χρόνια είναι πράγματι θεαματική. Και η εξέλιξη αυτή αφορά όχι μόνο στις επεμβάσεις για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού, αλλά ταυτόχρονα και στην αποκατάσταση του τραυματισμένου μαστού.

Από τη δεκαετία του ’80 οι μαστεκτομές άρχισαν σταδιακά να περιορίζονται και να αντικαθίστανται από επεμβάσεις διατήρησης του μαστού (ογκεκτομές και τεταρτεκτομές) με συνδυασμό με ακτινοβολία, καθώς έγινε γνωστό ότι η ριζική χειρουργική εκτομή του μαστού δεν προσφέρει συγκριτικό όφελος στη θεραπεία του πρώιμου καρκίνου. Επιπλέον, στη δεκαετία του ’90 διαπιστώθηκε η σημασία του λεμφαδένα φρουρού της μασχάλης και τελειοποιήθηκε η τεχνική ανίχνευσής του. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε  μεγάλη επανάσταση στη χειρουργική αντιμετώπιση των γυναικών με καρκίνο του μαστού, καθώς περιόρισε την ανάγκη λεμφαδενικού καθαρισμού της μασχάλης σε ποσοστό μεγαλύτερο από 50%, με αποτέλεσμα ελάχιστες πια γυναίκες να υποφέρουν από λεμφοίδημα.

Καθώς η επίπτωση του καρκίνου του μαστού είναι αυξημένη πλέον στις δυτικές κοινωνίες, και μάλιστα στις νεαρές ηλικίες των γυναικών, η επιταγή για ασφαλείς ογκολογικές χειρουργικές θεραπείες και ταυτόχρονα άριστα αισθητικά αποτελέσματα είναι περισσότερο ισχυρή από ποτέ.

Σήμερα, στη θεραπευτική χειρουργική του μαστού έχει ενσωματωθεί η ογκοπλαστική χειρουργική, που στόχο έχει να αποκαταστήσει αισθητικά τον χειρουργημένο μαστό, αφήνοντας στο παρελθόν τα παλαιότερα εξωπραγματικά αποτελέσματα δυσμορφιών και ακρωτηριασμών που προκαλούσε το χειρουργικό νυστέρι.

Η ογκοπλαστική χειρουργική χρησιμοποιεί κανόνες της αισθητικής χειρουργικής. Λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος του μαστού, τη φυσική αναλογία σώματος και μαστού, καθώς και τη συμμετρία των μαστών, πετυχαίνουμε ταυτόχρονα με την αφαίρεση τμήματος του μαστού, την άμεση και πλήρη αισθητική του αποκατάσταση. Ειδικά δε στις περιπτώσεις που απαιτείται μαστεκτομή, έχει η επανορθωτική χειρουργική. Έχοντας στη διάθεσή μας μια σειρά από τεχνικές, με τη χρήση είτε αυτόλογων ιστών, είτε ειδικών προσθετικών υλικών, αποκαθιστούμε το σχήμα και τον όγκο του απολεσθέντος μαστού και αναδημιουργούμε το σύμπλεγμα θηλής – θηλαίας άλω.

Από το «πάντρεμα», κατ’ αυτό τον τρόπο, δύο διαφορετικών χειρουργικών προσεγγίσεων, δηλαδή της ογκολογικής και της αισθητικής χειρουργικής, προκύπτει η σύγχρονη χειρουργική του μαστού, η οποία έρχεται να καλύψει 5 βασικές ανάγκες:

  1. Ογκολογική ασφάλεια: Αφαίρεση της κακοήθειας με υγιή όρια και τη λιγότερη δυνατή νοσηρότητα (δηλαδή επιπλοκές).
  2. Διατήρηση του μαστού: Ο μαστός που διατηρείται πρέπει να έχει σχήμα, θέση, και μέγεθος που να προσεγγίζει το φυσικό προϋπάρχοντα μαστό = ογκοπλαστική προσέγγιση.
  3. Μαστεκτομή: Πρέπει να δίνεται πάντα η δυνατότητα αποκατάστασης, δηλαδή ανακατασκευής, του αφαιρεθέντος μαστού.
  4. Συμμετρία: Ανάλογα με τη θεραπεία / αποκατάσταση του πάσχοντος μαστού, πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα για την υγεία (συστηματική εξέταση / παρακολούθηση) αλλά και την αισθητική ομοιομορφία του έτερου μαστού (επέμβαση ανόρθωσης – μαστοπηξίας, μείωσης ή αυξητική) η λεγόμενη αναδιαμόρφωση του μαστού (Breast Reshaping).
  5. Συνυπολογισμός συμπληρωματικών θεραπειών: Δεδομένου ότι η θεραπεία της κακοήθειας του μαστού είναι πολυπαραγοντική, μπορεί, δηλαδή, να περιλαμβάνει και άλλου είδους θεραπείες (ορμονοθεραπεία, χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία), πρέπει να υπάρχει σχεδιασμός της ορθής διαδοχής των διαφορετικών θεραπευτικών σταδίων.

Με αυτόν τον τρόπο, η σύγχρονη χειρουργική του μαστού έρχεται να θεραπεύσει αλλά και να δώσει την υπόσχεση της αποκατάστασης μιας τραυματισμένης εικόνας σώματος, γιατί όχι και τη βελτίωσή της.

Στο τμήμα μαστού της Βιοκλινικής Αθηνών πιστεύουμε στη συντονισμένη και πολυπαραγοντική φροντίδα των γυναικών που πάσχουν από κακοήθεια και πρέπει να θεραπευθούν με ολιστικό τρόπο, συνεκτιμώντας, δηλαδή, την ενδεικνυόμενη ογκολογική θεραπεία με τις αισθητικές ιδιαιτερότητες και ανάγκες κάθε γυναίκας.

Διαβάστε εδώ το άρθρο όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Bionews, τεύχος Σεπτεμβρίου – Νοεμβρίου 2017